การเกษตรในสมัยสุโขทัยเป็นการเกษตรแบบพอยังชีพ มีการเพาะปลูกเป็นพื้นฐานหลัก เสริมด้วยการเลี้ยงสัตว์ รวมทั้งต้องอาศัยการจัดและการบำรุงรักษาระบบชลประทาน การผลิตจึงจะได้ผลดี ผลผลิตที่ได้จึงแปรผันไปตามประสิทธิภาพการจัดการด้านชลประทาน
การเกษตรในสมัยสุโขทัยมีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อการบริโภคเลี้ยงตนเองภายในอาณาจักร ใช้เทคนิคการผลิตแบบดั้งเดิม มีการเพาะปลูกเป็นพื้นฐานหลัก เสริมด้วยการเลี้ยงสัตว์ ผลผลิตต้องอาศัยระบบชลประทานการเกษตรที่ได้จึงไม่คงที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น